TRABLUSGARP
Osmanlı İmparatorluğu ile İtalya arasındaki 1911-1912 savaşının, özellikle kara harekâtı evresine verilen ad. İtalya'nın 14 Şubat 1910'da Trablusgarp'ta istediği ayrıcalıkların Osmanlı hükümeti tarafından reddedilmesi üstüne bir nota vermesinden sonra, İtalyan donanmasının Trablusgarp'ı bombalamasıyla (29 Eylül 1911) başlayan savaşta, kentteki zayıf Türk kuvvetleri ateşe karşılık veremediler ve 5 Ekim 1911'de İtalyanların İtalyanların karaya 20 000 asker çıkarmaları üstüne, kenti boşaltarak iç kesimlere çekilmek zorunda kaldılar. Bu ilk saldırının yarattığı tepkiyle, aralarında Enver (Paşa), Fethi (Okyar), Mustafa Kemal (Atatürk) beylerin de bulunduğu genç subaylar, gönüllü olarak Trablusgarp'a gidip savaşa katıldılar.Hem denizde, hem karada sürdürülen savaşta, Osmanlılar denizde güçlü İtalyan donanması karşısında başarı gösteremediler ve Onikiada İtalyanlar tarafından işgal edildi. Karadaysa İtalyanlar, 3 Ekim'de Derne'yi, 5 Ekim'de Tobruk ve Trablusgarp'ı, 7 Ekim'de de Bingazi'yi işgal etmelerine karşın, Türk askerlerinin ve yerli halkın büyük bir bölümünün direnmesi karşısında, uğradıkları baskınlarla yıprandılar. Kuvvetlerinin sayısını 50 000'den 100 000'e çıkarmalarına karşın kıyıda iç kesimlere ilerleyememeleri üstüne savaş, bir kale savaşına dönüştü. Ama Balkan Savaşı'nın patlak vermesi, Osmanlıları barış istemek zorunda bıraktı ve 18 Ekim 1912'de imzalanan Uşi Antlaşması'yla, Trablusgarp bölgesi İtalyanlara bırakıldı.
"Atatürk'ün Hayatı" sayfasına geri dönüş